อุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับอาศัยความรู้ความเข้าใจทางด้านอัญมณีวิทยา วัสดุศาสตร์ การออกแบบ และการตลาดเป็นสำคัญ ทว่ากว่าหลายทศวรรษที่ผ่านมาการนำองค์ความรู้ทางด้านอัญมณีวิทยา แร่วิทยา และวัสดุศาสตร์ไปใช้ในภาคอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับยังขาดความต่อเนื่องและบูรณาการในการพัฒนาองค์ความรู้และงานวิจัยที่ตอบสนองต่อภาคอุตสาหกรรมและภาคธุรกิจ รวมถึงขาดความเชื่อมโยงกับชุมชน สังคม และนโยบายประเทศ อุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ ต้นน้ำ เช่น แหล่งวัตถุดิบ การปรับปรุงคุณภาพพลอยและการเจียระไน กลางน้ำ เช่น การออกแบบและผลิตเครื่องประดับ และปลายน้ำ เช่น การค้าและสร้างแบรนด์ ยังขาดการบูรณาการองค์ความรู้ด้านต่าง ๆ เพื่อเพิ่มขีดความสามารถของแรงงานและเพิ่มมูลค่าผลผลิตทางธุรกิจ ทำให้ไม่สามารถเพิ่มโอกาสสร้างมูลค่ามหาศาลที่จะเข้าสู่ประเทศผ่านการนำเข้าและส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับ โดยในช่วงที่ผ่านมา......